Wolna Misja Ludowa

Jezus Chrystus wczoraj, dzisiaj, ten sam i na wieki.Heb.13.8

Język:




„Jezus Christus is gisteren en heden dezelfde en tot in eeuwigheid.“

(Hebreeën 13:8)

Omzendbrief april 2017

Jubileumeditie

55 jaar in dienst van God

Van ganse harte groet ik alle broeders en zusters wereldwijd in de kostbare naam van onze Heere Jezus Christus, met het Schriftwoord van Open. 1:1:

“Openbaring van Jezus Christus, welke God Hem gegeven heeft om zijn dienstknechten te tonen hetgeen weldra moet geschieden, en welke Hij door de zending van zijn engel aan zijn dienstknecht Johannes heeft te kennen gegeven…’’

De Apostel Johannes was een dienstknecht aan wie het profetische deel van Gods Heilsplan was geopenbaard. De Apostel Paulus was een dienstknecht aan wie de openbaring was gegeven van alle dingen die moeten gebeuren vanaf de tijd des genade tot de wederkomst van Christus.

Paulus kon opschrijven: “Ik breng dank aan Hem, die mij kracht gegeven heeft, Jezus Christus, onze Heere, dat Hij mij getrouw geacht heeft, daar Hij mij in de bediening gesteld heeft…’’ (1 Tim. 1:12). Ik kan hetzelfde zeggen. Het volgende is ook waar: “En God heeft sommigen in de gemeente, ten eerste apostelen, ten tweede profeten, ten derde leraars, verder krachten, daarna gaven van genezing…’’ (1 Cor. 12:28).

Volgens zijn Heilsplan, heeft de Here God zelf de diensten in Zijn Kerk geplaatst. In onze tijd speelde de speciale dienst van Broeder Branham een belangrijke rol in de Heilsplan voor de gehele Kerk in heel de wereld, dat heeft de dienst gedaan door middel van de laatste boodschap die voorloopt aan de tweede komst van Christus.

De Here sprak tot Jeremia: “De Here echter zei tot mij: Zeg niet, ik ben jong, (Ik was 29): want tot een ieder, tot wie Ik u zend, zult gij gaan, en alles wat Ik u gebied zult gij spreken. ... Gij hebt goed gezien, want Ik waak over mijn woord om dat te doen. …al zullen zij tegen u strijden, zij zullen u niet overwinnen, want Ik ben met u, luidt het woord des Here, om u te bevrijden.’’ (Jer. 1:7,12,19).

Tegen de hogepriester Jozua werd gezegd: “Zo zegt de Here der heerscharen: Indien gij in mijn wegen wandelt en de door Mij opgedragen taak waarneemt, dan zult gij zowel mijn huis richten als mijn voorhoven bewaken, en Ik zal u doen verkeren onder hen die hier staan.’’ (Zac. 3:7).

De Heere heeft waarlijk aan zijn profeten en apostelen geopenbaard wat er bestemd is voor zijn zonen en dochters voor de eeuwigheid – en in deze laatste dagen heeft Hij het ook aan ons geopenbaard. Het Woord en de gehele raad van God zijn nog nooit zo helder en geheel geopenbaard als in onze tijd.

In eerdere omzendbrieven heb ik verteld over de vele jaren en speciale ervaringen die direct zijn verbonden aan de dienst die de Here mij Zelf heeft bevolen op 2 april, 1962.

Op verzoek van enkele broeders, zal ik in het kort nogmaals enkele persoonlijke datums benoemen. Zoals velen van jullie al weten, ben ik geboren in december 1933 in de regio Danzig, voormalig West-Pruisen. Nadat ik van het oorlogsfront was gevlucht met mijn ouders in januari 1945, gingen we wonen in het noorden van Duitsland vanaf maart 1945. Begin 1947, ging ik naar evangelische vergaderingen en internationale christelijke conferenties, vooral in Hamburg. In 1948 ervaarde ik mijn bekering en werd ik gedoopt, in 1949 ontving ik vervolgens de doop van de Heilige Geest en wijdde ik mijn leven toe aan mijn Heere en Heiland Jezus Christus.

Ik bezocht vaak vergaderingen in de Pinkstergemeente Elim in de Bachstraat en de Vrije Pinksterbewegingskerk op de Eimbütteler straat in Hamburg. In de tijden na de oorlog, bewoog de Heilige Geest in het bijzonder tussen de vluchtelingen en ontheemden. In sommige gevallen was de overvloeiing van de Heilige Geest zo machtig dat zelfs de gehele congregatie op harmonieuze wijze God prees en in tongen spraken tijdens het gebed.

De eerste keer dat ik had horen praten over Broeder Branham was in 1949 tijdens de pinksterconferentie, namelijk van de Amerikaanse evangelist Hal Herman. Hij was een oorlogscorrespondent en had de ruïnes van Hiroshima gefilmd na de nucleaire bomaanval. Ook Albert Götz schreef later in het tijdschrift “Mehr Licht” over William Branham en de buitengewone dingen die gebeurde in zijn dienst. Hij bracht de Duitse vertaling uit van het boek “William Branham – Een Man van God gezonden’’ geschreven door Gordon Lindsay.

Sinds Januari 1952, woon ik in Krefeld. Er was hier een kleine vrije pinksterbewegingskerk die mij soms wel eens vroeg om daar te prediken. Nadat ik het boek “William Branham – een Man door God gezonden’’ had gelezen, kwam er een verlangen in mij omhoog om deze man van God persoonlijk te horen.

In augustus 1955, ervaarde ik de gezegende vergadering van Broeder Branham in Karlsruhe. Zijn eenvoud en bescheidenheid maakte een diepe indruk op mij. In de vergadering zagen we gave der genezing samen met de gave der profetie door in visioenen te kunnen zien wat God op dat moment openbaarde over het leven van de zieken die in de gebedsrij stonden. Dezelfde dienst als die van onze Heere zoals het staat vermeld in de evangeliën gebeurde recht voor ons. Inderdaad, blinden vonden het zicht voor hun ogen, de verlamden werden genezen, en de ernstige zieken werden weer gezond. Het volle evangelie van Jezus Christus was verkondigd en God bevestigde het met tekens (Mar. 16:20). Vanaf de eerste dag al was ik er van overtuigt dat niemand zulke werken kon doen die toen plaats hadden genomen, tenzij God met diegene was en het deed. Er waren vergaderingen zoals in de Bijbel beschreven, dagen als in de tijd der apostelen heb ik heb ervaren in augustus 1955 als een oog –en oorgetuige in Karlsruhe.

Ik wist hoe anders de verschillende kerken onderwezen, geloofde en doopte. Dat is de reden waarom ik wilde weten wat deze man van God geloofde en onderwees; God had namelijk het Woord bevestigd voor duizenden mensen. Met deze diepste verlangen ben ik naar de Voice of Healing Convention in Dallas, Texas in de VS gegaan die plaatsvond van 6 tot 15 juni,1958, georganiseerd door Gordon Lindsay. Wereldbekende evangelisten spraken tijdens de ochtend –en middagdienst. Maar in de avonddienst was Broeder Branham de voornaamste spreker. Dat gaf mij een mogelijkheid om een vergelijking te maken en de eerste drie dagen waren meer dan genoeg om een conclusie te trekken; Het was de goddelijke wettiging van zijn dienst dat Broeder Branham afzonderde van al de andere evangelisten.

Voor de avonddienst in Dallas op 12 juni 1958, ging ik naar hem toe en zei ik tegen hem: “Broeder Branham, ik herken het verschil tussen jou en de andere evangelisten. Ik zou graag willen weten wat gij gelooft en onderwijst.’’ Zijn antwoord was: “Ik heb een boodschap dat ik moet brengen. Ga heen en ga naderhand naar Leo Mercier; hij is degene die de vergaderingen opneemt. Vraag hem om je er een paar mee te geven…’’. Aan het einde van dit gesprek zei hij: “Broeder Frank, gij zult terugkeren naar Duitsland met deze boodschap.’’ In de tijd woonde ik al 2½ jaar in Canada. Op dat moment was het de eerste keer dat ik hoorde over een “boodschap’’. Aan het einde van het gesprek, knuffelde we elkaar. De volgende dag ging ik naar Broeder Mercier en hij gaf mij vijf vergaderingen die op banden stonden. Ik liet mijn adres achter en vanaf dat moment ontving ik iedere vergadering die Broeder Branham had gepredikt.

Treść 1 2 3 4 5 6